De term 'orthomoleculair' werd voor het eerst gebruikt in 1968, door professor Linus Pauling. Orthos komt uit het Grieks en betekent: juist, recht of gezond, en orthomoleculair staat voor: de moleculen betreffende. In de orthomoleculaire geneeskunde streeft men naar een optimaal biochemisch milieu; vitaminen en mineralen zijn in optimale hoeveelheden en verhoudingen in de lichaamsweefsels aanwezig.

Omschrijving

Orthomoleculaire therapie is onderdeel van de natuurgeneeskunde. De natuurgeneeskunde streeft ernaar de gezondheid van mensen te verbeteren met behulp van natuurlijke middelen. Orthomoleculaire therapeuten willen daarbij zogenoemde ‘optimale concentraties’ voedingsstoffen in iemands lichaam bewerkstelligen. Deze hoeveelheden moeten alle lichaamsprocessen  ondersteunen en bevorderen. 

Voedingsadviezen binnen orthomoleculaire therapie

Orthomoleculaire therapeuten adviseren vaak een op de persoon afgestemde voeding. Met goede voeding kom je al een heel eind naar een goede weerstand. In het algemeen worden biologische (of biologisch-dynamische) producten aangeraden en producten met E-nummers afgeraden. Bij deze voeding worden vitamines en mineralen geadviseerd. Deze doseringen kunnen vaak hoger zijn dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheden (ADH). Omdat er tekorten zijn ontstaan. Een gezonde en gevarieerde voeding is echter de basis voor het behoud van een goede gezondheid en het voorkomen van chronische ziekten. Aanvulling is gewenst omdat de ADH volgens wetenschappelijke studies niet altijd meer aanwezig in ons huidig voedingspatroon.